Okul öncesi dönemde arkadaşlık ilişkileri çocuğun duygusal ve sosyal gelişimi açısından çok önemlidir. Çocuk aile ortamından çıkıp kendi yaşıtlarıyla iletişim kurmaya başlar. Özellikle 3-6 yaş dönemi çocuklarda arkadaşlık oyun oynama aracıdır. Önemli olan çocuğun oyun ortamının olmasıdır. Çocuk oyun oynarken paylaşım ve yardımlaşmayı öğrenir. Arkadaş edinmek, çocuğun ruhsal gelişimini gösteren önemli işaretlerden biridir ve tecrübe kazanmak için önemlidir. Bu doğal ortamda çocuk başkalarının duygularını anlayabilme ve kendi duygularını ifade edebilme şansı bulur. Arkadaşları ile ilgili sorumluluk duyma, onlarla belli kurallar doğrultusunda iletişim kurabilme çocukların sosyal gelişimi için önemlidir. Ancak kimi zaman çocuklar birbirileri ile kavga ederler ve küserler. Daha sonrasında ise hiçbir şey olmamış gibi birbirleriyle oynamaya devam ederler. Bazı çocuklar ise saldırgan davranarak kendi isteklerini arkadaşlarına yaptırmaya çalışır.Bu yüzden arkadaşları onu dışlayabilir ve sürekli arkadaş değiştirmek zorunda kalabilir. Arkadaşları tarafından sürekli reddedilmek onu daha da hırçınlaştırabilir. Hiç arkadaşı olmayan çocuklar duygusal problemler yaşayabilmektedir. Özellikle içe dönük çocuklar buna benzer problemlerle karşılaşabilmektedir. Bazı anne babalar ise çocuklarının yaşıtlarıyla oynamasını bilerek engellerler. Bu anne babalar ya kendi ihtiyaçlarından ya da çocuklarını kendilerine aşırı bağımlı yetiştirdiklerinden dolayı böyle davranırlar.Çünkü çocuklarının dış ortamda hasta olacaklarından ya da kötü arkadaşlar edineceklerinden korkarlar. Ya da çocuğunun arkadaşlarını kendileri seçip, sürekli öğütler vererek çocuk üzerinde baskı kurabilirler. Eğer bir çocuk anne ve babası tarafından sürekli kısıtlanıp kollanmışsa arkadaşlık kurmakta güçlük çeker. İlişkilerinde pasif kalıp, hep başkalarının dediğini yapmak zorunda kalır. Bazen kendi dediklerini yaptırabildiği arkadaşına sıkı sıkı sarılır. Onu bırakmak istemez.
Arkadaşlar çocuklar için aile ve dış dünya arasında köprü vaziyeti görür. Bu yüzden çocukların kolay arkadaşlık kuran ve devam ettiren kişiler olmasını ailenin desteklemesi gerekir. Ailede yaşanan sıcak ilişkiler ve aile içindeki iletişim, çocuğun arkadaş çevresinden öğrenebileceği olumsuz davranışları engelleyecektir. Anne ve baba çocuğu yeni arkadaşlar edinmesi, yaşanacak problemlerin üstesinden gelebilmesi, kendisine uygun arkadaşı seçebilmesi için cesaretlendirmelidir. Anne baba ve çocuk arasındaki paylaşımlar, sohbetler de aile içi iletişimi güçlendirecektir. Çocukların en sık başvurduğu öğrenme yöntemi model almadır. Bu sebeple bir çocuk anne-babasının kendi arkadaşlarıyla etkileşimlerini kendisine örnek alır. Arkadaşlarıyla toplanan çocuklara saygı gösteren ebeveynler, çocuklarına arkadaşlık konusunda iyi örnek olurlar. Çocukların arkadaşlarına verdikleri önem, anne ve babaların düşündüklerinden çok daha büyüktür. Çünkü gruba kabul edilmeyen çocuk mutsuzdur. Arkadaşlık çocuğa sorumluluk, işbirliği, kendine güven kazandırır. Çocuk başkalarına bakarak kendini tanır. Beğenip beğenmediği yönlerini daha iyi ortaya çıkarıp değerlendirebilir. Arkadaşlık ortak ilgi alanlarına dayanır. Çocuğun pek fazla arkadaşı yoksa ve bu durum çocuğu rahatsız etmiyorsa arkadaşı olacak diye çocuğu zorlamaya gerek yoktur. Çocuğa arkadaş edinme yolları öğretildiği zaman ve çocuğa arkadaşlık kurabileceği ilgi alanları kazandırıldığında ve çeşitli ortamlarda bulundurulduğunda çocuk zaten arkadaş edinecektir. Eğer bir çocuk düzenli olarak arkadaşlarıyla, görüşme fırsatı bulamazsa arkadaşlık gelişemez. Anne ve babalar yönlendirici olmalı, çocuğun arkadaşlık ilişkilerini yakından izlemeli ve gözlemlemelidir.
http://www.tavsiyeediyorum.com/makale_6878.htm
